پاورپوینت ابرها

این حفره‌ها، شکاف‌های کروی بزرگی هستند که در لایه‌های میانی یا بالایی ابرها، جایی که آویز‌های بلورین یخی از ابر آویخته شده‌اند، دیده می‌شوند.
برای تشکیل هر یک از این حفره‌ها، لایه‌های ابر باید شامل قطرات کوچک آب فوق‌سرد باشند، به این معنی که قطرات ریز آب، در دماهای زیر صفر محل استقرار ابرها هم به حالت مایع باقی بمانند. حفره فالستریک زمانی ایجاد می‌شود که بالاخره قسمتی از توده ابر شروع به انجماد کند، این انجماد سریع آغازگر یک واکنش زنجیره‌ای است، که به یخ‌زدن قسمت وسیعی از توده ابر منتهی می‌شود. تمام رطوبت حاصل از قطرات کوچک فوق‌سرد، به سرعت تبدیل به بلور یخ یکپارچه می‌شود و همین باعث می‌شود بلور به قدری بزرگ شود که به سادگی پایین بیفتد.
این شکل بلور که «ویرجا» نامیده می‌شود و آویزی از بلورهای یخ است، در مسیر حرکت تبخیر می‌شود و هرگز به سطح زمین نمی‌رسد. این شکل از ابرها مانند تونلی افقی از جنس ابر است که از توفانی قریب الوقوع خبر می‌دهد؛ هرچند که در برخی موارد، در پایان توفان نیز این ابر ظاهر شده است.
توده هوایی که به سرعت پایین می‌آید، می‌تواند با چنان شدتی به سطح ابر ضربه بزند که مانند گردبادی از ذرات، آب حاصل از این ابر را کیلومترها دورتر از آن در فضا رها کند. این هوای سرد سیال، سپس به زیر لایه‌های هوای گرم‌تر سر خواهد خورد و به دلیل موج حاصل از توفان، مجددا به صورت عمودی رو به بالا حرکت خواهد کرد.
این حرکت دایره‌ای شکل، بخار هوای گرم را میان ابر متراکم خواهد کرد. البته ابر غلتان حاصل از این گردباد از ابر توفانزای اولیه کاملا مستقل است.
این ابر در اغلب موارد چندین کیلومتر امتداد دارد، نمونه بارزی از این ابر را می‌توان بر فراز شارک بی، در غرب استرالیا مشاهده کرد.